Op zaterdag 23 oktober vond in Casar de Cáceres in Spanje de wegwedstrijd plaats van de European Extremadura Para-cycling Cup plaats. Wouter was daar met de KNWU-selectie ook bij aanwezig en het werd een mooie koers met goed teamwork. Van tevoren hadden Wouter en zijn teamgenoot al besproken hoe ze wilden gaan koersen. En het kwam uit.
Wouter zat samen met zijn landgenoot in de kopgroep die verder nog bestond uit een Spanjaard. Ze hadden afgesproken om de beurt te demarreren en af te stoppen, zodat de Spanjaard een van de twee Nederlanders moest terughalen. Het doel was om de Spanjaard op deze manier moe te maken, zodat hij op een gegeven moment een van de twee niet meer kon achterhalen. Dit gebeurde. Nadat Wouter voor de zoveelste keer was gedemarreerd kon de Spanjaard hem echt nog net op het tandvlees terughalen. Dit was het moment dat de andere Nederlander er meteen weer overheen demarreerde wat de Spanjaard te machtig was. Wouter hield natuurlijk zijn benen stil en zijn landgenoot was weg. Toen de voorsprong groot genoeg was, demarreerde Wouter nog een paar keer en ook de Spanjaard probeerde het eenmaal, maar ze bleven bij elkaar. Ze kwamen alsnog dichterbij zijn landgenoot, maar gelukkig was de marge groot genoeg, zodat de overwinning voor Nederland niet in gevaar zou komen. Wouter voelde dat hij kans maakte om als niet-sprinter de sprint om de tweede plaats te winnen en ging in al zijn enthousiasme veel te vroeg aan. Hij kwam er naast, ging er zelfs langs, maar was 50 meter te vroeg en uiteindelijk kwam de Spanjaard net langszij. De coach en Wouter spraken de sprint na. Eigenlijk ging de sprint goed, alleen het was te vroeg. Weer een wijze les. De derde plaats was natuurlijk toch mooi, zeker omdat de vooraf bepaalde tactiek had gewerkt!
