In het weekend van 1 en 2 oktober was de Europa Cup wedstrijd in Extremadura in Spanje waar ik op de tijdrit mijn winst van vorig jaar moest verdedigen. Het was überhaupt nog heel spannend of ik zou kunnen starten, want ik had nog behoorlijk veel last van mijn ribblessure. In overleg met de fysio en de coach had ik besloten om toch af te reizen naar Spanje en daar te kijken of ik zou rijden. Bij vertrek had ik er een hard hoofd in, want lachen en hoesten voelde ik al flink.

De eerste dag verkenden we het wegparcours en ik kon fietsen, maar daarmee was ook alles gezegd. De rest van de dag deed ik rustig aan. Ik besloot wel om te starten.

De eerste dag was de wegwedstrijd. Ik voelde dat ik weinig kans zou hebben, ook omdat ik vooral bij aanzetten mijn rib voelde. Dus ik besloot om na een kilometer of 10 te demarreren. Dit lukte en ik heb ruim 30 km solo gereden. Toen werd ik teruggepakt. Vervolgens reed ik nog een keer weg en werd ik vrij snel weer teruggepakt, waarop een andere renner demarreerde met een tweede renner die erachteraan sprong. Ook ik sprong mee, waardoor het groepje weer compleet was. Toen er nogmaals werd gedemarreerd, besloot ik om de derde plaats te consolideren. Dit lukte waardoor op het podium mocht plaatsnemen: het maximale resultaat voor die dag!

De tweede dag was de tijdrit. Ik had een plan gemaakt om zo constant mogelijk te trappen en aanzetten zo veel mogelijk te vermijden. Dit lukte redelijk goed, waardoor ik mijn eerste plaats van vorig jaar kon prolongeren. De tijd was, zoals verwacht, niet zo snel als vorig jaar, maar goed genoeg voor de winst. Ik was dus uiteraard tevreden!

Categorieën: Geen categorie