Op 26 maart vond het NK weg in Beek in Zuid-Limburg plaats. Ik ging hier zonder verwachtingen heen. Ik wist van tevoren dat ik nou eenmaal een trainingsachterstand had opgelopen door de nasleep van de blessure. Het trainingskamp van een week ervoor was eigenlijk pas het echte begin na mijn blessure. Ik heb daar goed kunnen werken aan mijn inhoud, maar de koershardheid miste ik gewoon nog. Ik moest mijn doelen dus bijstellen. Mijn doel was dan ook om de race uit te rijden.
Het was een mooi parcours in elk rondje de bekende Amstel Goldrace-klim ‘De Adsteeg’. Bij de start kon ik goed meekomen. Ik kon het tempo gelukkig gewoon volgen. Na zo’n 25 km gebeurde er wat ik al had verwacht. Bij de eerste de beste tempoversnelling op de Adsteeg moest ik twee van mijn concurrenten laten gaan. Ik kon nog net aanklampen in het achtervolgende groepje, waarin we met z’n drieën reden.
Een van deze achtervolgers viel in een bocht (gelukkig gaat het goed met hem), waardoor we met twee in de achtervolgende groep overbleven. We bleven bij elkaar tot de laatste klim. De eerste de beste versnelling kon ik net niet volgen, waardoor een vierde plaats restte. Mijn doel om de koers uit te rijden heb ik behaald en ik weet waaraan ik de komende tijd moet werken.
